Μικρασιάτικο ημερολόγιο στην Καραμανλήδεια γραφή-

Τροποποιημένη αναπαραγωγή από έκθεμα Βυζαντινού Μουσείου Κύπρου.

Αποκωδικοποίηση του κειμένου; μια συνεργασία eενός ελληνόφωνου  και τουρκόφωνου .

© Λία Λαπίθη Σουκιούρογλου,  ένα και μοναδικό αντίτυπο, 53 σελίδες, 30 x 43 εκ, 2015

 

Η καραμανλήδεια γραφή είναι μια συμβατική γραφή της τουρκικής γλώσσας με ελληνικούς χαρακτήρες αντί των αραβικών που χρησιμοποιούσαν οι τουρκόφωνοι Έλληνες των ανατολικών επαρχιών της Μικράς Ασίας, οι οποίοι αποκαλούνταν καραμανλήδες, εξ ου και η ονομασία αυτής της γραφής. Πρώτη επίσημη εμφάνιση της γραφής αυτής σημειώνεται το 1713 και είχε τόση απήχηση που διατηρήθηκε επί δύο αιώνες.

Λόγω των εξισλαμισμών που σημειώνονταν ως τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα στη Μικρά Ασία, μεγάλο μέρος των Ελλήνων λησμόνησαν τη μητρική τους γλώσσα και χρησιμοποιούσαν την Τουρκική. Ένας περιορισμένος αριθμός Ελλήνων που βρισκόταν σε περιοχές μακριά από τα παράλια και από μεγάλα αστικά κέντρα αφομοιώθηκαν μεν γλωσσικά από τον κατακτητή, κατάφεραν όμως να διατηρήσουν τη συνείδηση της θρησκευτικής και φυλετικής τους αυτοτέλειας.

Για τους τουρκόφωνους αυτούς Έλληνες τυπώθηκαν από τις αρχές του 18ου αιώνα και συνεχίσθηκαν να τυπώνονται επί δύο αιώνες βιβλία, κυρίως θρησκευτικά, αλλά και ιστορικά δοκίμια, διηγήματα και λεξικά σε τουρκική γλώσσα, αλλά με ελληνικούς χαρακτήρες, που μπορούσαν να τα διαβάζουν και να τα κατανοούν. Επίσης και εφημερίδες της Κωνσταντινούπολης, όπως η "Ανάντολου" και η "Άσια" (Ασία) των Κ. Μιχαηλίδη και Ν. Παλαμηκίδη αντίστοιχα, που έπαυσαν όμως να εκδίδονται στις αρχές τουΑ΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η γραφή αυτή ονομάσθηκε από τους Έλληνες ομοεθνείς της Τουρκίας "καραμανλήδειος γραφή", την οποία και τελικά αναγνώρισε και το τουρκικό κράτος δίνοντας την έγκριση συγγραφής τουρκοελληνικού λεξικού στον Ι. Χλωρό υπό την από 28 Σαφέρ 1313 Έτος Εγίρας-(1895 μ.Χ.) του τουρκικού Υπουργείου Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Τα κείμενα που είναι γραμμένα με αυτό τον τρόπο είναι γνωστά και με το όνομα "καραμανλήδικα".

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Asia Minor diary in karamanlidika text- 

Amended exhibit found in Byzantine Museum Cyprus.

Decoding of text; a collaboration of a Greek and Turkish speaker.

© Lia Lapithi Shukuroglou, one off copy, 53pages, 30x43cm, 2015

Karamanlı Turkish is both a form of written Turkish, and a dialect of Turkish spoken by the Karamanlides, a community of Turkish-speaking Orthodox Christians in Ottoman Turkey. While the official Ottoman Turkish was written in the Arabic script, the Karamanlides used the Greek alphabet for writing its form of Turkish. Such texts are called Karamanlidika (Καραμανλήδικα / Καραμανλήδεια γραφή) or Karamanli Turkish today. Karamanli Turkish had its own literary tradition and produced numerous published works in print in the 19th century, some of them published by Evangelinos Misailidis, by the Anatoli or Misailidis publishing house (Misailidis 1986, p. 134).

Karamanli writers and speakers were expelled from Turkey as part of the Greek-Turkish population exchange of 1923. Some speakers preserved their language in the diaspora. The writing form stopped being used immediately after the Turkish state adopted the Latin alphabet.